Seyis Hangi Bölüm? – Bir Yolculuğun Başlangıcı
Bir sabah, kasabanın uzak köylerinden birinde, Ayşe ve Mehmet, hayatlarının önemli bir kararını almak üzereydiler. Bir hayalin peşinden gitmek, insanın en cesur olduğu anlardan biridir. Ancak bir hayalin peşinden gitmek bazen gözyaşı, bazen de öfke getirir. Bugün, Ayşe ve Mehmet için de aynıydı.
Ayşe, küçüklüğünden beri atlara aşık bir kızdı. Her gün ahırların etrafında koşar, atların pürüzsüz kürklerinde parlayan güneşi hayranlıkla seyrederdi. Mehmet ise, bir iş adamı gibi her şeyin hesaplı ve düzenli olması gerektiğini savunan, stratejik bir insandı. Bir sabah, Ayşe’nin gözlerindeki parıltı ona son bir soruyu sormaya karar verdi: “Seyis hangi bölüm?” Bu soru, aslında Ayşe’nin içindeki en derin tutkulara dokunuyordu. Seyis olmak, onun için sadece bir meslek değil, aynı zamanda bir hayat biçimiydi.
Mehmet, ilk başta bu soruyu ciddiye almadı. Ona göre bu, sadece bir kaçıştı. Seyislik, Ayşe’nin bir tutkusuydu ama ne kadar gerçekçi olabilirdi ki? Hedeflerine ulaşabilmek için ayakları yere sağlam basmalıydı. Bu yüzden, stratejik düşünerek ona bir öneri sundu: “Ayşe, sana tavsiyem, mesleki geleceğini güvence altına almak. Bu iş, sonrasında seni zor durumda bırakabilir. Hadi gel, başka bir seçenek üzerinde düşünelim.”
Ayşe, Mehmet’in gözlerine baktığında, onun çözüm odaklı yaklaşımını hissedebiliyordu. Ancak, o an, kalbinde bir şeyler başka bir yolda ilerliyordu. Ayşe için mesleğin doğruluğu, ona bir şeyler ifade edebilmesiyle bağlantılıydı. Bir yanda hayalini takip etmek, diğer yanda ise geleceği güvence altına almak vardı.
“Mehmet, bu iş benim için sadece bir iş değil,” dedi Ayşe, gözleri ışıltılarla dolu. “Atlarla her anımı paylaşmak, onların ruhlarını anlayabilmek… Bunlar bana hayatı anlatıyor. Seyislik, bir nevi kalbimi bulmak demek.”
Mehmet, bu duygusal yanıtı duyunca, biraz durakladı. Ayşe’nin hislerine bir şekilde dokunmuştu, ama yine de mesleki bir adım atmak için daha somut bir temel bulması gerektiğine inanıyordu. “Ayşe, biliyorum bu senin için çok önemli, ama bununla ilgili eğitim alman gerekiyor. Seyislik hangi bölümde öğrenilebilir?” diye sordu, biraz daha yumuşak bir tonda. “Bunu öğrenmek, senin hayallerine ulaşman için seni bir adım daha yakınlaştıracaktır.”
Ayşe’nin gözleri yeniden parladı. Bu noktada, Mehmet’in çözüm önerileri ve kendi duygusal bakış açısı arasında bir köprü kurdu. Seyislik, sadece fiziksel bir iş değil, aynı zamanda bir kalp işiydi. Ayşe, o an, hayalini bir adım daha gerçek kılmak için üniversitelerin atçılık ve seyislik bölümlerini araştırmaya başladı.
Bir yanda meslek olarak, bir yanda ise tutkuyla ilerlemek… İşte Ayşe’nin içinde bulduğu denge buydu. İki farklı bakış açısını harmanlamak, ona hayatı daha doğru şekilde anlaması için rehberlik edecekti. Mehmet, çözüm odaklı ve stratejik bir yaklaşım sergilerken, Ayşe duygusal bağları ve atlarla olan derin ilişkisini merkeze alarak bu yolculuğu benimsedi.
Ayşe, ne zaman bu bölüme başvursa, aslında yalnızca bir meslek sahibi olmayacak; aynı zamanda bir tutkuyu, bir hayatı kutlayacaktı. Ve o gün, Ayşe’nin içindeki gerçek güç, işte bu hayalin peşinden gitmekteydi.
Okuyucular, sizin için de bir yolculuk başladı mı? Seyis olmak bir hayal mi, yoksa gerçek olabilecek bir meslek mi? Hikâyenizi bizimle paylaşın, birbirimizin yolculuklarına ışık tutalım.